Malatyada Tarımsal Mekanizasyon

Anket çalışması şeklinde gerçekleştirilen bu çalışmada Malatya ilinin tarımsal yapı ve mekanizasyon özellikleri ve düzeyi belirlenmeye çalışılmıştır. Gerçekleştirilen çalışma 20. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon Kongresinde sunulmuştur.

 

                                                                                                                                                                                                                                                      MALATYA İLİNİN TARIMSAL YAPI VE MEKANİZASYON

 ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Determination of Agricultural Structure and Mechanization Properties

in the Malatya Region

İ. Gezer,      S. Atay,       E. Aydemir

      Özet

            Çeşitli bölgelerin, ölçülebilir ve karşılaştırılabilir göstergeler yardımıyla tarımsal mekanizasyon düzeylerini saptamaya yönelik çalışmalar, bölgelerin tarımsal potansiyelini, tarımsal yapı ve özelliklerini, tarım işletmelerinin genel durumunu ve tarımsal makineleşmenin genel seyrini ortaya koyan ve böylece yapılacak daha ileri çalışmalara ve alınacak tarımsal kararlara temel teşkil edecek nitelikte çalışmalardır. Temelde bir anket çalışması olan bu çalışma 285 işletme sahibiyle yüz yüze görüşme şeklinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya dâhil edilen işletmelerin seçimi, Malatya ilindeki çiftçi nüfusunun dağılımını karakterize edecek şekilde tesadüfî örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. 

            Bu çalışmanın sonunda, Malatya ilindeki işlenebilir tarım arazisinin durumu, üretim deseni ve üretim alanları, sulanabilirlik durumu, küçük ve büyük baş hayvan varlığı, çiftçi ailesinin sosyal yapısı ve eğitim durumu gibi ilin tarımsal yapısıyla ilgili özellikler, traktör sayısı ve tarım makineleri varlığı gibi mekanizasyon durumu ile ilgili özellikler tespit edilmiş ve mekanizasyon seviyesi belirlenmiştir. Tarımsal mekanizasyon seviyesinin tespitinde, birim alana düşen güç (BG/ha), bir traktöre düşen tarım arazisi (ha/traktör), 1000 ha’ a düşen traktör sayısı ( traktör/1000 ha), bir traktöre düşen tarım alet ve makine varlığı gibi kriterler esas alınmıştır. Çalışma 2001 yılında Şanlıurfa’da gerçekleştirilen 20. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon Kongresinde sunulmuştur.